Αν ανοίξεις το παλιό ημερολόγιο θα ξεχιθούν από μέσα δάκρυα από μια χαμένη αγάπη, μια απρόσμενη χαρά μια λύπη πράγματα χαμένα, πράγματα που τα έγραψες εκεί για να τα ξεχάσεις............. Μα πως τα φέρνει η τύχη και τα ξανά συναντάς χωρίς να το θέλεις... χωρίς να το έχεις προγραμματίσεις και σου ήρθε τόσο ξαφνικό.............. Και τότε ξανά ζεις αυτά τα συναισθήματα τόσο απρόσμενα θέλεις να κλάψεις να γελάσεις και δεν ξέρεισ τελικά τι να κανεις μπερδεύεσαι στροβιλίζεσαι και τελικά μένεις μόνο με αυτό το τόσο μικρό μα τόσο δυνατό πραγματάκι στα χερια το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ.................
Και τότε σε πιάνει μια παρόρμηση τόσο δυνατή που δεν μπορείς να την χαλιναγωγήσεις και τότε πιάνεις μια πένα και ξαναγράφεις μέσα στο ημερολόγιο σαν να είσαι ένα παιδι που δεν έχει κάποιο τρόπο να πεί τα παράπονα του και τα γράφει στο παλιό αυτό ημερολόγιο να παραπονιέται να λέει τις χαρές και της λύπες του. Μα τελικά πετάς το ημερολόγιο στην γωνία και αρχίζεις να κλαίς με αναφιλιτά σαν ένα παιδί που το πλήγωσες..............................................................................................
Συγνώμη για τα μικρο λαθάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΗμερολόγια, πληγές ανοιχτές απο το παρελθον, παθη λαθ, μια σύμπραξη καλου και κακου σε ενα μονο μυαλο.... εικονες αλλων εποχων.... το ερωτημα ειναι τα κραταμε ή καλυτερα να τα αφηνουμε πισω μας?
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΝΦΩΝΩ απόλυτα.........
ΑπάντησηΔιαγραφή